Budynek ujeżdżalni dużej wybudowany został w latach 80 tych XX wieku. Usytuowany został, za istniejącą w czasie budowy, ryglową stodołą. Przez swoje gabaryty ale głównie przez formę – zbyt agresywną w stosunku do historycznych obiektów zespołu stanowi dość duży dysonans architektoniczny na tle pozostałej architektury z czerwonej, ceramicznej cegły.
Głównym założeniem projektowym była zmiana przekrycia ujeżdżalni z łukowego na dwuspadowy, mansardowy. U podstaw tej zmiany leżała konieczność remontu pokrycia, bardzo zniszczonego i związany z tym koszt pokrycia systemowego kładzionego na przekroju łukowym oraz względy estetyczne zgłoszone przez inwestora.
Jako kontynuacje tego założenia zaproponowaliśmy także przebudowę szczytów budynku, nawiązując do architektury istniejących zabytkowych budynków zespołu stajennego. Projektant ujeżdżalni, wykonanej w latach 80-tych, firma HORS-PRO zaproponowała przekrycie dwuspadowe w formie mansardowej z wykorzystaniem istniejących stalowych dźwigarów konstrukcyjnych oraz fundamentowania budynku.
Niniejszą koncepcje architektoniczną zaprojektowano przy uwzględnieniu tego wstępnego pomysłu i generalnej geometrii narzuconej przez konstruktora.
